Eazy Foreign Languages

This blog is about German and French Language in Vijayawada. Articles, poems, songs and experiences of poolabala

Wednesday, November 27, 2019

Stolen Horse Trilogy (Ride and Feel ) - Part 2

The mare is so bare, her beauty the beholders ensnare
No saddle, no girth the bareback ride is a seamless mirth
Mounting was perfect pleasure it was her fond gesture
It would his senses capture, the ride forges into rapture

Clip clop clip clop she's so gentle until the stable gate
trot .. trot  ..trot .. trot  began the jerks  in a   spate
later the movement was greater and began to canter
He was steady and she was ready, it is mere wonder
so soon down the draw bridge  and gallops asunder

Like all horses she has a language of her own
Her emotions in breath and body language shown
she is so smooth silky and couth, no wonder 
She is an enchanter, and a silent challenger

Hardly had he kissed, the rhythm in her body sped
Oh! how gaudy are her legs when they are spread
What a gallop she reaches,  new skills she teaches
She is as plum as peaches, as aplomb as princess.

When the  Roxburgh sky  is lit by the heaven’s eye
Between Tweed ,Teviot she dashes on ramp so high
on either side of the ramp the rivers look like mirrors
reflecting distant hills n billowing clouds without errors

He caught the glimpse of her shape either side
He locked his legs around her waist she slowed
The sprint vanished and leisurely dance evolved
the dance  he watched eagerly and was absorbed
It resembled romance he had with Romanian girl

The Kight at arms  was playful the ride was fateful
She too watched the ride with pride like a new bride
The ride turned into game, to run away, is a shame
So they danced and danced until they are vanquished

The sun’s golden rays glow in the pearls of sweat
Trickles down his body seems like he won the bet
The ride lasted  thirty minutes it had the mare blasted

The breeze paused a while he slept on her mane
From Kelso  to Berwick on the grassy terrain
Then back to Roxburg castle without any restrain
towards the end the run grows swifter and swifter
It feels real ride, the fun grows sweeter and sweeter
The twirling transit ends  in the never,  never land
He left the horse is back in Roxburgshire

Friday, November 22, 2019

Stolen Horse Ride TRILOGY (Acquisition and Ascend ) - Part 1

Acquisition and Ascend - Poem - 1 
Stolen Horse Ride  TRILOGY by Poolabala consists of three poems 
1. Acquisition and Ascend 2. Ride and Feel 3.Thrill and Memory. 

He is a knight at arms from Scotland
He came from a family of highland
Who knows, perhaps he is a vagabond!
But he can’t from his passion abscond

Horse ride is his sole obsession
For long he kept his soul in repression
Alas! He had none in his possession
For a buxom horse he loses his discretion
And tends towards transgression

He found his métier in well poised equestrian
The entrenched delinquency he can’t abstain            
The thrill of  ride needs larceny clandestine
Stolen guavas, horses keep him on cloud nine.

When he on streets of Berwikshire ramble
The glimpses of buxom horses are ample      
At the sight of a  horse his heart throbs            
his frenzy appetite mobs, his spirit  bobs.   
Many a horse he desired most to wangle
But Alas! They with their jockeys amble.  

He rode many a  Morgan, Haflinger
They still in his mind linger and linger
Yet his stinger appetite nie malinger
At the sight of a buxom horse his heart throbs 
his frenzy appetite mobs his spirit of riding bobs.
He coveted a lavish warm blood breed
which dressage and obeisance heed.

His passion is unruly he could not kill it cruelly
He couldn't his passion feed he hasn't had steed
but his inner voice cried horse ride cuz it's a pride
The winter adds to hunger, he could a horse eat
The wagon rests in winter, the sleigh in summer,
but the horse rests never, so stopped not his endeavor

He eyed the king's black horse at the Roxburgh fort
With Tweed and Teviot one either side it's a moat
The fort's deadly and terrible, the horse's incredible,
He then crosses Teviot and views the splendid castle
on the Kelso confluence the bulwark poses a hassle

The moat and the battlement challenge his gallant spirits
But he is Knight at arms he has the guts so he never quits
The battlement is only architecture that demands adventure
He swims the moat s in crocodile hide in the night's silence
and forcefully shoots the javelin with a rope, at the merlons
When the moon 's behind clouds climbs up through crenels
Springs quick as lightening he the solitary guard sets on.

He hides behinds the bushes until guard at stable hushes
The steed seemed sleeping his tension seemed deepening
The steed comes out of slumber or not is a big dilemma
To walk or ride the steed out of fort is a bigger enigma
He remembered talking to horses with touch and charisma 
The never failing mantras he mastered from Aswahridaya.

Two gentle strokes the black steed is ready and stiff
The kight  mounted gently, he could her mane sniff
The horse trotted gently clip .. clop .. clip.. clop..
The wooden bridge on the moat a few paces away
She has energy and will. He felt the lust and skill
They both reached the fort gate in the blink of eye
Her hooves sounded  twice  doc toc..  doc toc ...
They crossed the wooden bridge, went towards the cliff.

The galloping begins...

నా జీవితాల్లో జరిగిన మరుపురాని సంఘటన స్పూర్తితో వ్రాసిన  పద్యమాలిక  స్టోలెన్ హార్స్ ట్రైయాల్జి .  స్కాట్లాండ్ లో "రాక్స్ బర్గ్ " అనే వూళ్ళో 11 శతాబ్దానికి చెందిన " రాక్స్ బర్గ్ కోట" ఇంగ్లాండ్ రాజుల దాడులకు అనేక సార్లు గురి అయింది. స్కాట్లాండ్ రాజులు విసిగిపోయి తమ కోటని తామే కూల్చేసుకున్నారు.   హంపీ విజయనగరం కోటకంటె శిధిలమై , ఒక చిన్న గోడ మాత్రం మిగిలి ఉండేది. ఇప్పుడు " రాక్స్ బర్గ్ కోట" పూర్తి గా కనుమరుగయి చరిత్ర పేజీల్లో తలదాచుకుంది " రాక్స్ బర్గ్ కోట"  ట్వీడ్ , టివియోట్  నదుల మధ్య సన్నని ఎత్తైన బాట పై ఉంది.  నేను పద్య రూపం లో  వ్రాస్తున్న స్టోలెన్  హార్స్ రైడ్ ఒక కల్పిత కథ. 

Meanings of some English words
Moat అంటే  కోట చుట్టూ ఉండే లోతైన నీటి కందకం Battlement అ రక్షణ కొరకు కోట బురుజులు నిర్మాణం,  Merlons - బురుజు పై ఉంటె  పళ్ళు  వంటి ఆకృతి , Crenel - బురుజు పై ఉన్న రెండు పళ్ళ మధ్య ఖాళి ప్రదేశము. 

Meanings of Sanskrit words:
 అశ్వ హృదయం గురించి , మంత్రాల గురించి ప్రస్తావన ఈ పద్యాలలో ఉంది , ఈ పదాలు మీరు విని ఉండడం తో మాకు తెలుసు అనిపిస్తుంది. అలా అనుకోకుండా వివరణ చదవండి. 

MANTRAS:

There is a a very deep science behind Sanskrit language. Sanskrit language is a device, not just a medium of communication. If  somebody says FIRE , if you know English you understand. you get the form in your mind. Sanskrit is not just a language. The sages created the language to felicitate creation of the forms by uttering certain sounds in certain way. They are called Mantras. 

Earlier Brahmanas used to produce fire simply by chanting mantras.In wars weapons like Brahmastra used to be invoked by chanting mantras. Sanskrit is taught, it has to be learnt by rote. It does not matter whether you know the meaning or not. Knowing the meaning is subsidiary not the primary. 

Aswahridaya is mentioned in Mahabaharata

The famous story of  Nala and Damayanti in Mahaabhaarata may be recalled. In this story, king Nala knows the art of horse riding/Ashva vidya, but he does not know the art of gambling/aksha vidya. Due to this, he loses his consort Damayanti. He is able to regain her only when he learns the art of gambling/aksha vidya. By learning this art he brings certain energy out of his body.


In vedic and puraanic literature, there are two famous arts – the art of gambling called Aksha vidyaa and the art of horse riding, called the Ashva vidyaa. Our senses have also been called aksha. Aksha is also connected with concentrating the energy of universe into itself, just like a magnet. On the other hand, the art of horse riding or Ashva vidya is connected with spreading oneself into the universe.

The famous mantra of  Rigveda which becomes the basis for further understanding of Aksha. According to this mantra, one should not play dice with aksha/dice.  A dice  can be generally used for gambling.  In analogy with a magnet, one can imagine that in a longitudinal aksha/axis the energy will enter from one end and exit from the other. There may be various forms of longitudinal aksha, e.g., an arrow, a plough, an axle, a pen etc. If one can make any of his faculty so pointed as an arrow, then one will be able to map all his body or all his personality with this faculty. This is the instruction given in Vipashyanaa meditation, to make consciousness as sharp as an arrow.

Playing dice means the chance theory of nature. Every phenomenon in nature takes place as a chance. As one goes above nature, this chance gradually loses significance.


Sunday, November 17, 2019

తెలుగు పద్య మాధురి - పూలబాల


అమృత కామిని
సురంగ పుర వాహిని అభంగ సాగరగామిని  
అంబర సౌదామినిని  అచ్చెరువున కని
వలపు జ్వలిత లలిత సరస మధుర స్మిత 
విరహిణి, కామిని నను వరించ తరించితిన్

      III      IUI    UII  IUI        IUI        IUI      UIU

చ. కవిత  లలోనె     కన్నెసొ    గసంత   యుకాల్చి   నరాలు మీటినా                         
     కవిస  రసాల    తేలిమ      గువాత      డిగాఢ       నిషంగ   మందితా                      
     కవిత   గమారి    నగ్నము    గరాత్రి      నికాల్చె   విలాస   కేళిలో 
      కవన  పుటంచు లందువి  హరించె    నుకాగు   చురాధ  రాణియై 
 
Oct 15th 2023 

  కవితల లోనె    కన్నెసొ గసంతయు   కాల్చి  నరాలు మీటి నా 
   కవి సరసాల  తేలి మగువాతడి  గాఢ  నిషంగ మందితా    
   కవితగ  మారి    నగ్నముగ    రాత్రిని  కాల్చె   విలాస   కేళిలో 
   కవన  పుటంచులందు  విహరించెను   కాగుచు   రాధ రాణియై   


                                   
కాఫీ తో శృంగారం 
కారు మబ్బులుకమ్మి ఆకాశమున చిక్కటి చీకటి        
అలమగా చక్కటి గుమ్మఒక్కటి చిక్కటి కాఫీ నిచ్చి
చిటికవేయంగా పమ్ముకొను కోర్కెలు కెలికి కేరింతలు
పెట్ట గతి తప్పిన పతిని వారించ తరమే వారజాక్షిన్

నలకలు లేని కాపీ, అలకలు లేని ఆలి
కలతలులేని కాపురము అలవిగాదు
వర్ణింప చింతలేని జీవిత మాధుర్యము
చిదాత్మ జేర్చె కారుణ్య భావమున్
సంస్కృతం                            
ఆనంద  మరందములకు మూలమ్ము  మందారమహితమ్ము
సంస్కృత వాఙ్మయమ్ము కాళిదాసు  కమనీయత వాల్మీకి
రమణీయత నిండి శోభిల్లు  సోమధార  సంస్కృత వాఙ్మయమ్ము.

సకల శాస్త్రములకు  మాతృక  సంస్కృతమ్ము
రారమ్ము రాజభాష నేర్చుకొమ్ము సోధించి
నాడేమి సాధించినారో   తెలుసు కొమ్ము  
కల్హణ, బిల్హణ, పాణిని, కపిలులన్ మరువకుమ్ము.  

సాహిత్యం
ఒంటిగ నెప్పుడు నుండరు మరి వేదననెప్పుదు జెందరు
మంచి పొత్తము నొకటి దెచ్చి మనసార జదివి నిక్కముగ
అక్కరమును అంటిబెట్టుకు నుండి పుటలను పుష్పములుగ నెంచి
గ్రోలు చుందురు పలు రసములను ప్రియముగ సాహిత్యాభి మానులు.

తెలుగు                                       
విస్తరించేదేల వెలుగు భాష , వడుసుపోయెనేల తెలుగునేల 
అమ్మభాషయని  తెలిసి తెలిసి అక్కరకురాదనావల  పారవేసి
మిడి మిడి ఆంగ్లంబున వన్నలన్  చూప  వదరుచుండ
అమ్మభాషకేది పూల దండ , అమ్మభాషకేది అండ దండ.

పరదేశభాషలు పరంపర పొదలుకొను నేటితరము
తెలుగు లేక పరభాషలు నేర్చుటెవరి  తరము
బహు భాషలు  తెలుగుతో  సరళతరము
అనువు  గాదు అంగ్లము అసలుగాదు పటుతరము.
పద్యం
తెలుగుకై  రాస్తాను తెలుగు కవినయ్యి, కాలు కయ్యి నేనే అయ్యి
కురుస్తాను హృదయ సీమలందు సువర్ణపూర్ణకంధరసంధారలయ్యి   
ప్రభావిస్తాను పద్యమయ్యి దివ్య భావాల వెలిపించు పుంజమయ్యి   
ప్రసరిస్తాను ఖిన్నల కన్నుల  వేవేల  మయూఖములయ్యి 

సంపాదనకై  పాడు ప్రాకులాట, వినోదంకై  వల్లని వెతుకులాట, 
పదవులకై రిత్తగ గుద్దులాట, కాసేపు వదిలిపెట్టు ఈ పూట 
గట్టించు గుండెల్లో పట్టుపట్టి  తెలుగు పద్యమంటే  తేనె మూట 
పద్యమంటే పదాలకోట,  మరువబోకు పద్యానిది రాచబాట. 

ద్యం
శాంతము కోరి  వారాంతము పలువురు సేవింతురు  మద్యము
విషద హర్షములందు జిగీషువులై  సేవింతురు కొందరు. నిత్యము 
నిషార్ధులై  మరికొందరు, మరి ఆరంభింతురందరు అందరు వేడుకయని
మద్యము వాడుక కాగా యది వీడక నభ్యసింతురు ధరాతలంబునన్‌.  

సీసా మద్యము నిషా నిచ్చు  సీస పద్యము త్రిష నిచ్చు తూలుటయో
వాలుటయో  కూలుటయో  తథ్యము మద్యము సేవించినన్,  ఎరుగుట,
చెఱుగుట పెరుగుట ఖాయము పద్యమును ప్రేమిచినన్, బాధాహరణమ్ము
జిజ్ఞాస ప్రేరణమ్ము విరచి రొమ్ము,   నేర్వరమ్ము తెలుగు పద్యమ్ము.

ఛందస్సు 
ఇమ్ముగా నిలిచి  గొమ్మలెంత బాగుగా గమ్ముకొన్న 
ఘనత లేదు జాజితీగకు కమ్మని పరిమళమ్ము లేక 
ఛందస్సు పట్టి పట్టి కిట్టించిన  పద్యమగునె
వన్నెఎంత బాగుగ అద్దిన కంచు కనకమగునె.

ఛందస్సు ఛందస్సు అను జచ్చు మొగమున్ జూచిన 
మెత్తగ మొత్తబుద్ధగున్ ఛందస్సు మేధస్సని వెఱ్ఱి కూతలు
కూసిన తరమబుద్ధగున్  ఛందస్సు సరిపెట్టి,  ఎబ్బెట్టుగా
పద్యంబు  వ్రాసిన వక్రబుద్ధి కవులన్  కాటికామ్పబుద్ధగున్    

అక్షరము 
అక్షరము వెలసె ముకుళమై , పెఱిగె పొగడయై, విరిసె సుమమై
పదము పదములై  చిరు దివ్వెలై  జిలుగు వెలుగులై సాగె మార్గమై
పదము శ్లోకమై కొత్త లోకమై  విమల సలిలమై  లలితలలితమై      
మధుర రాగమై జనహృదయమై  భక్తి భావమై  వందనీయమై   

అరుణాత్మజు నాఘాతము నకు దొరకని దొరయెవ్వడు
నృపాలురు, నుర్వీపతులు కారెవ్వరు కాలాతీతులు
నిశ్చయముగా సేతురు కాలము, భంగ పడి ఆశలు
కంకటిల్లి యేడ్తురు నరులు, కాల సర్గమున
దుర్గములైన దుర్గతిపాలగును అక్షరము దక్క.

అక్షరమే దీపము జగతికి అక్షరమే సోపానము ప్రగతికి
అక్షరమే ఆయుధమ్ము , అదియే అవ్యయమ్ము
బంగారము, శృంగారము అక్షర ఆవశ్యమతివకి ,
నిరక్షరుడు నిర్భాగ్యుడు మరి సిరిలెన్నున్నన్.

క్షరం కాని ద్యోతము ధాత్రిన్, అక్షరమ అక్షయమ్ము
మహిమాన్విత మవ్యయమ్ము హరం లేని వరము
అదియే  నిత్యము సత్యము ధృతిన్ ధరిత్రినన్
సతతము ప్రకాశించు తరళము అంతః చక్షువు అక్షరమ్ము.

అక్షర గమనము సాగె ఝంకృతిన్  తాకె గగనమున్
పెంచే జగమున్  పంచె జ్ఞానమున్ సుకవుల కొసంగె కీర్తిన్
ఒసగె  కావ్యముల అమరత్వమున్,  గలదె  ప్రత్యామ్నాయ
అక్షరమునకున్  అదియే  బాట  అబ్రపదముకున్.

నెయ్యమునకు నిగారింపు  రిధమము నకు  తమకము
క్లేశమునకు శమితము తాపమందు  పికానందము అక్షరమ్ము
ఋక్కులకు  ఇమ్ము , ఱేనికి కొసంగు తక్షణ సంతసమ్ము
అంతర్వాణి పక్షముసేయు అక్షరమ్ము

అచిరము విత్తము వైభవమనిత్యము భాషే భవము
సమాహ్వయము అఖండము అనిలము  ఆరాధ్యము
బుద్ధి కి నాంది బాష,  సౌర్యమునకు  భాష్యము భాష ,
ద్వైతాద్వైత మర్మము భాషను మించదు ప్రపంచము

స్నేహితుడు  
హిమకరుడ లరించడే మహితలమున్  చంద్రికా చలువన్ 
ఇందుమతి ద్యుతిన్ హేమంతుడలరింపడే  హేమంబు పూసి 
మంజులము కావె సకల భూతముల్  ధరముల్, ధరణిరుహముల్ 
మురియ కురవదే నీరదము ముద్దాడి నగములన్  నేమందు
నీ హేమంతుని బాయక బాసట రగడ తెగడలం పాలించు మిత్రధర్మమున్

అనురాగమనెడు  పెద్ద పీటవేసి  ఘనముగా సౌజన్య గంధము పూసి  
పద్యముల పన్నీట  కలియఁబెట్టి   ప్రేమతో గోముగా అభ్యంగనమొనర్చి 
కస్తూరీతిలకములు సంభూషించి ఇంద్రచాపము నుత్తరీయముగ గప్పి
మైత్రి ముత్యము ఇచ్చట వెలిసెనోయియని చాటి సత్యమెల్లెడ తెలపవోయి.

హితుడు  
ఘాటు రాతలతో మేటిగ రాటుదేలిన రామకృష్ణన్
తెల్లముగా నుతింతు ఎవ్వాండ్రు ఏడ్చినన్ ఆక్షేపణన్
జేయక మోటుగ నైన సూటిగా జెప్పు నీ తృష్ణ ,రామకృష్ణా
మెచ్చి సత్యమున్ పరాసుడైన జేయఁడే ప్రదక్షిణన్

విద్యని విల్లు జేసి క్షత్రముల నక్షత్రములన్ రాల్చి
అక్షర రక్షకభటుల ఛందస్సు ఛత్రమున్ దాల్చి
నిను గద్య , పద్య ప్రాస సాధ్య వేడ్కన్ దేల్చి
గారవమున కొనిరావ నంపితిన్ ఘంటాపథనన్

పెక్కు గురు లఘు శ్రేణుల్ నిను పలకరించి
సీమపన్నీరము శిరమున చిలకరించి
బింబాధర నివహంబు దరహాసామృతమర్పించి
దెత్తురు నిను ఘనముగ నిఘంటు పల్లకిన్ పూంచి

వేదన
కలం శకలమై కలలు వికలమై
కాలము కీలయై గుచ్చ రచ్చయై
సాగునెట్లు రచనము రసాత్మకమై
నొవ్వద డెందము దంగాసేయ భగ్నమై
ఏగెద నే రసాతలము పోవ సిద్దమై
సాగునచట కవనము స్నిగ్ధమై.
శృంగారం 

అపరంజి సాలభంజిక సోయగమున్ సొక్కి వివశమొందడే
వీక్షకుడనీస్తకుడైనను మస్తకమున్ వాల్చడే, సెగపెట్టవే
వగలాడి వంపులు ఉడుపున బిగియార కట్టినన్ పొందడే
పులకరమున్ ప్రవరాఖ్యునికైనా కొంకర వంకర బోదె ఆర్ద్రతన్

బంగరు వలువముల పుప్పొడివన్నెలు మోమునన్ చింద
వన్నెకాడి వలపుల  తలపులన్, చెలి చెక్కిళ్ళు  కంద
చిరు దరహాస శోభా వ్యాకీర్ణ జాణ చెకుముకి చూపుల
తూపులన్ పరిగొనె డెందమున్ లకుముకి చందమున్.

నా ప్రస్థానం 
శ్రీమంతంబగు నీమహిమ దుర్గామల్లేశ్వర
నీ పాద పరీవృతంబు ఈ వాడనందు
నాటితినే వృక్షంబు నాడు, దశవర్షంబులయ్యె
నేటికి  తిరిగె  నాదశ  అక్షర సేద్యంబునన్.

కర్మేంద్రియమై రసజగత్తుల నోలలాడించగల నేర్పునఁ దీర్చి
జ్ఞానేంద్రియమై  రసజ్ఞుల నలరించు ధీశక్తినిం సమకూర్చి
నా డెందమందుబ్రాహ్మీమయ పవిత్రమై నిలిచి
మృదు గీతుల నొసంగి విరాజిల్లుమా వాగ్దేవీ

నేటి విద్య
ప్రాకారములు, ఆకరములు నేటి మన విద్య ప్రమాణములు
తల్లి దండ్రులకు కావలె శీతల బస్సులు, మేలిమి భవంతులు
నొప్పదు యాజమాన్యములకు ప్రవేశములు లేక మెండుగ
మరి యందుకె ఆపక చేతురు ప్రచారముల మోత నిండుగ
బజారు లాయె బడులు దుర్గంధమాయె విద్యాగంధము

పరీక్షలముందు పుస్తకముల బూజును దులిపి
ముఖ్యమైన ప్రశ్నలను ముక్కున బట్టి
భాషను మరచి, సంస్కారమును విడిచి
సాధించి నారు నేటి విద్యావంతులు భాహుళ 
జాతి సంస్థల యందు బానిస త్వమును.

జ్ఞాన ము కొరకు కాదు , సచ్చీలతకొరకు కాదు
మేటి  కొలువుల కొరకు నేటి విద్య, కొలువు
గొప్పదయిన విద్య గొప్ప బ్రతుకుతెరువు విద్య
విలాసములకు విద్య, మనోవికాసము పెద్ద  మిధ్య. 

మీ వీసాలొస్తే మెలేస్తాం మా మీసాలు
మీ చదువుల కొరకు, మీరీతిన బ్రతుకుట కొరకు
మీరే రీతిన సెలవిచ్చిన ఆ రీతిగా నడుచుకుంటూ
మీ వాకిట్లో నిల్చుంటాం, మీ కరుణ కొరకె  మా జాగరణ
మీ పిలుపే మాకు శివ సాన్నిధ్యం.

రేయిం బవళ్ళు పని పిసరంత తిండి లేదు రవ్వంత విశ్రాంతి,  
కానరాదు  మనశాంతి అయినా  ఏదో నోల్లెద్దమనే బ్రాంతి
గానుగెద్దు జీవితం, ఎవరికీ నీవాధార్సం ఏమిటి నీ జీవితం?

టాం టాం డాం డాం పెల్చేస్తాం 
వికృత శబ్దాలతో ప్రకృతిని రాల్చేస్తాం
టపాసుల చెత్త తో వీధులన్నీ నిం పేస్తాం
నరకుడు చచ్చినా వారసులం బ్రతికున్నాం.          


మానవ ప్రవృత్తి - కొరోనా   
గృహమున్  భూగ్రహమున్ మరిచి ఆ గ్రహము 
ఈ గ్రహము  వెదికిన్ వచ్చు ఈశునకాగ్రహము 
భూత దయలేనివాని ప్రాణమునకు లేదు త్రాణము  
సర్వేశ్వరుండొసంగడు నేడు అనుగ్రహము, గ్రహ
శాంతులు నొసగవు సుఖశాంతులు భ్రాంతులు.

మనుజుడు మరిచెను నిద్రను చెఱచెను అణువును చేరెను
చంద్రుని, బహు ఋణములు దారుణముల వెరవక జేసెను
మరువక తరుణిని అంచల నిలిపెను వారుణి వాహిని, కోరెను   
భువనము, వాంచలు  క్షుద్రము రుద్రము  ప్రాణము భద్రము       


కొరోనా ప్రళయం 
మరిచితివట నూరు తప్పులు, మీరగ మరి చక్రధారివై
నురిచితివట శిశిపాలుని, నెరపితివట రాజసూయమ్ము.
నిను బంధింప, ద్వాపరమున చూపితివట  విశ్వరూపమ్ము
చూపుచున్నావు కలియుగమున సూక్ష్మరూపమ్ము,
చెలరారు భీషణమ్ము  జగములాయె  నిర్మానుష్యము. 

తొడితొడి సౌఖ్యములకు సాగిలపడి యెఱిగి యెఱిగి అంచిత ధర్మంబుఁ వీడి
అవాంఛిత మర్మంబుల తోడి తొడితొక్కిడిగా పడి ప్రకృతి జీవజాతులం పెక్కు
రీతులన్ ఛేది  సందడి దొందడి జేయ అగుణము ద్విగుణము కాగా దిగిరాడా  భగవానుడు అజేయుడై జేయడె నరమేధము నియమోల్లంఘన నెపమున్


కవిత   -  ప్రేమ  గీతం

విప్లవగీతాలు శ్రోతలు పీడితులే!  ప్రేమ గీతాలకు శ్రోతలు ప్రేమికులే!!

ఉన్నత హిమాలయాల్లో కురిసిన  ప్రేమ వర్షం పాయలై 
ప్రవహించి భగ్న హృదయం బీళ్ల లోతులన్నీ నగ్నముగా
ముద్దాడి  భీషణ జ్వాల లందు మరిగి ఆవిరి పొగలుగా మారి
ఆకాశమార్గాన పయనిస్తూ  చీకటి ముసురుతుండగా  వంద్య మై
సంధ్యలో  నిలిచిన ప్రేమ తన అస్తిత్వాన్ని తానే చెప్పుకోలేని
దుస్థితి లో  గొంతు పెగలని క్షణంలో  కలం చిందమై
 గాయాన్ని గేయంగా మాత్రమే పాడగలదు.

కవిత   - నా పల్లె

మండుటెండలో కొంగ
మండువాలో దొంగ
నూతి నిండా మరలు
చెరువునిండా తామరలు
పొలాల నిండా  సీతాకోకలు
రెపరెప లాడే కొత్తకోకలు
నింగిలో నీలి మేఘాలు
చెట్ల పై ఖాళీ పక్షి గూళ్ళు
చెట్లనీడల లేగ దూడలు
తీరం వెంబడి ఓడలు
నా పల్లె నవ  ప్రపంచం
నేనే నిత్య యాత్రికుడు
నేనే నవయుగ వైతాళికుడు

 కవిత  - ప్రాస కోసం ప్రయాస
రంగుల సీతాకోకకి , పాతకోక తో సరిపుచ్చావ్
నిండు చందమామని నూతులోపారేయకు
సిగలో పెట్టుకుంటాను అంటే విన్నావు కావ్
రేపటికి పెరుగన్నంలోకని ఫ్రిడ్జ్ లో పెట్టేశావ్
పాలకోవాలాంటి నన్ను పక్కన పడేసావ్
పెళ్ళాం తో పేచీ పెట్టుకుంటే గోచీ ఊడిపోతుంది
తర్వాత తూచ్ అంటే తుఫాన్ ఆగుతుందా
రాజీ పడకపోతే పీజీ చేసావని చూడను
పేజీ చింపేస్తాను , మావిడి పండు కావాలని
మీ ఆవిడను పీడించక , మావిడతాండ్ర తిను
లేదా తాట తీసి తాంబూలమిస్తా

వర్షం కురిసిన రాత్రి
గుట్టుగా పిట్టల పై రాళ్లు రువ్వే పిల్లగా!
నా మనసు కొలనులోకి రాయి విసిరావు,
కొలనులో వృత్తాలు వ్యాపించినట్లు నాలో
ఆలోచనాతరంగాలను వ్యాపింపజేశావు.
నింగి నుంచి నీటిపూలు రాలుతుండగా
మెరుపులా మెరిసావు వర్షం కురిసిన రాత్రి
వద్దన్నా పెదాలపై ముద్దర వేసి నిద్దర లేకుండా
చేసావు , నీటి ఎద్దడి లో వరద సద్దడి
వరద వెల్లువలో ఊరంతా కొట్టుపోయాక
నేనేమీ పట్టుకుపోలేక మండుటెండలో
వంటరిగా నిలుచున్నానిద్దుర రాని
నా హృదయం వేచి ఉంది వానకోసం
ఎందుకంటే వానోస్తే నువ్వు వస్తావుగా                                                                                         ఆకాశం భూమి కలుస్తాయి గా 

బాల్య మిత్రునకు తరళ బహూకరణ ( Octorber 25, 2021)

విఠలు   డేమరి      వాగ్విలా  సమువీ  డిసొత్తు  సవిత్తు  డే  
పఠన    మందున   రేగనే    తనమాతృభాషకి ముగ్దు డై 
కఠిన    శిల్పము   నందునన్ కని  కౌముదందము మెచ్చగా  
విఠల     కిచ్చెను   పూలబా     లుడుపేర్మితో  తరళంబు  నే

వాగ్విలాసము ( అందముగా మాట్లాడుట)  సొత్తైన  విఠలుడు చక్కగా చదివి జీవితమునందు పురోగమించిననూ మాతృభాషను విడువక (నా) ఉన్నత రచనా శైలిలో కౌముది వంటి  తెలుగు అందమునాలింగనము చేసుకుని కవిపారంగతునివలె ( అందుచే యితడు సవిత్తు అనగా కవి) మెచ్చెను. అందుకే పేర్మితో ( ప్రేమతో )  ఈ  తరళము ను ( హారము) బహుకరించుచున్నాను.