Bharatavarsha 85

 మీనంబాకం విమానాశ్రయము: ప్రాతః కాలము 6. 00 గంటలు;  కామరాజ్ టెర్మినల్ ఇండిగో విమాన ప్రయాణీకులతో నిండి యున్నది. బసవడు సోఫాపై వాలి పార్వతి చిత్రములను చూచుచూ మైమరచి ఆమె వీణావాదనమును తన చరవాణి స్వరముగా ఏర్పాటు చేసుకొని ప్రతినిత్యము పలుమార్లు వినుచున్ననూ చాలకున్నందున మరల ఆమె బల్లిపాడులో చేసిన వీణావాదన సంక్షిప్త చలన చిత్రమను కాంచుచూ ఆమె కన్నుల సోయగమునందు కరగుచుండెను. ఇంతలో 

“This is the final boarding call for passenger Basava booked on flight 372A to Visakha City.  Please proceed to gate 3 immediately. The final checks are being completed and the captain will order for the doors of the aircraft to close in approximately five minutes time. I repeat. This is the final boarding call for Basava Thank you. ప్రకటన ముగియుచుండగానే బసవడు విమానము వద్దకు పరిగెత్తెను.

కిటికీవద్ద తన ఆసనమును కనుగొని సుఖాఆసీనుడై విమాన సేవకురాలు, ఆతిథ్యదాత అతడిని చూచి నవ్వగా అతడు కూడా మందహాసము చేసెను. ప్రయాణీకులందరూ సర్దుకు కూర్చొని బాతాకానీ చెప్పుకొనుచుండిరి. ఇంతలో విమాన ద్వారము మూతబడి బిగించబడెను.

Ladies and gentlemen, welcome onboard Flight from Chennai to Visakha. We are currently third in line for take-off and are expected to be in the air in approximately seven minutes time. We ask that you please fasten your seat belts at this time and secure all baggage underneath your seat or in the overhead compartments.  Please turn off all personal electronic devices, including laptops and cell phones. Smoking is prohibited for the duration of the flight. Thank you for choosing indigo Airlines. Enjoy your flight.

బసవడు రెండు వరసల ముందు నున్న స్థానమందు కూర్చొని తననే చూచుచున్న యువకుని చూచి " ఓరీ రాఘవా ! అని అరిచి తన నడుము బిగింపు సడలించుకొని అతడి కడకేగెను. ఏరా దున్నపోతా ఎంతసేపు చూడవలెను ఏ లోక మందుంటివిరా ? రాఘవ పక్కనున్న ప్రయాణీకుని బుజ్జగించి వెనుక నున్న బసవడి స్థానమున కంపి బసవని చెంత 

చేర్చుకొనెను. బసవడు బల్లిపాడు విషయములను తెలుపుచుండగా “There are six emergency exits on this aircraft. Take a minute to locate the exit closest to you. Note that the nearest exit may be behind you అనుచూ ఒక సేవకి రక్షణ సూచనలిచ్చుచుండగా మరొక సేవకి వాటిని చేసి చూపుచుండెను

Oxygen masks will drop down from above your seat. Place the mask over your mouth and nose, like this. Pull the strap to tighten it. వీరికి పైలెట్లతో సంభందములుండునుకదా అని రాఘవుఁడడగగా “చాలావరకు ఉండునని వారు కలసి పడుకొందురని విన్నాను”  “వీరు ఐదు నక్షత్రముల హోటల్స్ లో బసచేసెదరని అనుచుందురు నిజమేనా?” “నిజమే సంస్థ డైరెక్టరుకు కూడా లేని ఈ సదుపాయము వీరికి కలదు, ఖర్చంతయూ సంస్థేభరించును”   

క్రూ ఆన్ బోర్డ్  కెప్టెన్ విక్రమ్ సింగ్ , కెప్టెన్ సుందరి ఫ్లైట్ అటెండంట్స్  రీనా , రీతూ అని చెప్పి ముగించెను. సుందరి పేరు వినగానే బసడి కళ్ళు వెలిగెను. విమానము పరుగు మొదలిడెను.  ఒక చీటి వ్రాసి అటునిటు తిరుగుచున్న యువతిని బ్రతిమాలి చీటి లోపలికంపను. కాస్సేపటికి సుందరి వచ్చి అతడిని కాకిపిట్ లోనికి కొనిపోయెను. 

సుందరిని ఆ యూనిఫామ్  నందు చూసి బసవడు సంతోషించెను కెప్టెన్ సింగ్ కూడా మితముగా నైననూచక్కగామాట్లాడెను. అప్పుడప్పుడూప్రకటనలు చేయుచూ “ఫ్లైట్ అనౌన్సమెంట్స్ ను ఫ్లైట్ డెక్ అందురు” అని తెలిపెను. బసవడు “వివాహమైనదా?” అని సింగ్ ని అడగగా ఎయిడ్స్ కారణముగా డివోర్స్ నడుచుచున్నదని తెలిపెను. బసవడులిక్కి పడెను.    పైలెట్స్ లో AIDS – Aviation Induced Divorce Syndrome అని వ్యవహరించెదరు. అని సుందరి తెలపగా నవ్వులు విరిసినవి. మా ఉద్యోగ సమయములకు వెగటుబట్టి 30 శాతము భార్యలు విడాకులు కోరుచున్నారు అని కెప్టెన్ సింగ్ అనెను.

   Good afternoon passengers. This is your captain Sundari speaking. First I'd like to welcome everyone on Rightwing Flight 372 A. We are currently cruising at an altitude of 33,000 feet at airspeed of 400 miles per hour. The time is 7:15 am. The weather looks good and with the tailwind on our side we are expecting to land in Visakha approximately in fifteen minutes. We are ahead of schedule. The weather is sunny and the temperature is 25 degrees. If the weather cooperates we should get a great view of the city as we descend. I'll talk to you again before we reach our destination. Until then, sit back, relax and enjoy the rest of the flight. కాక్ పిట్ నుండి బయల్వెడలి బసవడు రాఘవ ప్రక్కన చేరెను.

                                               ***

విశాఖపట్నం విమానాశ్రయము: ఆశాకమునుండి బంతివలె బసవాడూడిపడుట, వానిని ఆటస్థలమందు బంతిని పట్టినట్టు అగస్త్యుడు ఒడిసిపట్టుట, జరిగిన పిమ్మట ముగ్గురు మిత్రులూవిమానాశ్రయమందే ముచ్చటలాడుకొని మురియుచుండగా బసవడు సుందరి గూర్చి తెలిపి ఆమెతో  విమానమందు దిగిన చిత్రమును చూపెను. "ఎంత ఆదరణ కాకిపిట్ నందుకు కొనిపోయి తన చెంత కూర్చొండబెట్టుకొనెను. సొంత అన్న వలె భావించి ఆప్యాయతను కురిపించెనని చెప్పుచూ బసవడు భావావేశమునకు లోనయ్యి ఆశుకవితాధారామృ తమును కురిపించెను. 

సుందరాభిదే చారుగుహే చారుశీలే అసమ వైమానికే ఆకాశ గమనే 

మిత్రప్రియే మనోరమే అతిథి సత్కార పండితే దండువుడుపు మండితే 

చారు సంవాదాభిరామే జితకాశి నే, జీమూత వాసినే, నమస్తే నమః 

"అని బసవడు అనగా అగస్త్యుడు "నీ ఆసు కవితకు సంస్కృత చంద మబ్బేనే, బాగుగానే ఎదుగుచున్నావు!"  అని మెచ్చుకొని "అటువంటి పిల్ల జీవితమున ఉండిన జన్మ ధన్యమగును కదా" అని అనెను. ముగ్గురూ అగస్త్యుడి వాహనమువద్దకు పోయిరి, "వాహనము పాతదివలే నున్నది" "అవును 1962 నాటిది" ముగ్గురూ లోపల కూర్చొనగా కారు కదిలెను. 

బసవడు “అగస్త్య ఇక చెప్పుము, ఏమా నిన్ను వేదించుచున్న అంతుచిక్కని రహస్యము?”

ఒక్క ముక్కలో చెప్పునది కాదు నేను విశాఖ వచ్చి రెండు వారములుగా గమనించుచున్ననూ అంతుచిక్కకున్నది. మానాన్నగారి ఆరోగ్యము క్షీణించుచున్నది . గఆయన భార్య తో విభేదించి గుండెపోటు కొని తెచ్చుకొనెను. వ్యాపారము కూడా దిక్కుతోచని పరిస్థితిలో నున్నది. 

నీ వీ పాత కారు వాడుట చూసినప్పుడే అనుకొంటిని 1962 వ సంవత్సరపు కారు వాడుచున్నావంటే చాలా బాధ కలిగినది. అని రాఘవుడనెను 

అగస్త్యకి తాప  క్రోధ హాసములు ముప్పిరిగొన్నవి " నేనుచెప్పిననూ నీకర్థము కాదు గానీ ఒకసారి  62 వ సంవత్సపు  ఫెర్రారీ  ధర చూసి చెప్పా గలవా ?

రాఘవుడు గూగుల్ తెరచి ఫెర్రారీ 1962 తయారీ ధర అని అన్వేషించగా 48 మిలియన్ డాలర్లు అని చూపగా , కంగారు పడి మరల మరల సరి చూచుకొని 48 మిలియన్ డాలర్లు అనగా ఎన్నిరూపాయలని మార్చి చూడగా 3,53,86,82,400.00 సంఖ్యను చూపెను , మొట్టమొదట వారు 35 కొట్లాయని గుడ్లు తెల్లవేసి పిమ్మట 340 కోట్లని తెలుసుకొని గుండె చిక్కబట్టుకొనిరి. అగస్త్యుడు కారాపగా దిగి కారుని తడిమిచూచి ముద్దాడి ఛాయాచిత్రములు గ్రహించి మరల కారులో కూర్చొనిరి. వ్యాపారము పది రేట్లు పెరిగెను కానీ భాగస్వామ్య వ్యాపారము గా మారిపోయెను. ఎదో కుట్ర  జరుగుచున్నది. మా నాన్న గారి అనారోగ్యము వెనుకకూడా అంతుచిక్కని రహస్యమున్నది. ఎవ్వరినీ నమ్మలేని పరిస్థితి రాజ్యమేలుచున్నది ఇప్పుడు నమ్మకస్తులు కావలెను అందుచే నీ సహాయము కోరి నిన్ను పిలిచితిని. మీ సంస్థ వ్యాపారము ఎన్ని కోట్లుండును. నాలుగు కోట్లనుండి నేనెరుగుదును , నేడు వంద కోట్లు దాటినది.  వంద కోట్ల సంస్థ యజమానికి  300 కోట్ల కారు ఏలనో ?  అప్పు చూపుటకు కొన్నట్లు ఆమె చెప్పుచున్నది.

 రాఘవుడు  “ఈ లెక్కన నీవు విశాఖ పట్టణమున అత్యంత ధనికుడవు వలె నున్నావు” 

అది నాకు తెలియకున్ననూ అత్యంత దరిద్రుడను నేనే , ఒక వైపు తల్లి కనిపించదు , ఒక వైపు తండ్రి ఇట్లాయెను , అతడి కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగుచున్నవి , మరొక వైపు .. చెప్పలేక రోధించుచుండెను. నాకు పట్టెడన్నము పెట్టువారు లేరురా! 

 కారు మాఇంటికి పోనీయకున్న మర్యాద దక్కదు, బసవడు ఖంఠము అగ్గిపిడుగువలె ధ్వనించెను. కారు బసవడింటి మార్గము పట్టెను. “నీ సమస్యకి పరిష్కారము  నేను చూపలేకున్ననూ , సమస్యకు మూలమెవరో తేల్చెదను. అని బసవడు హామీ ఇచ్చెను.”         

“రాఘవా!చెన్నపట్నమెందులకేగినావు విశాఖపట్నమెందుకొచ్చినావు "నాసమస్య ఏమని చెప్పవలెను జీవన మరణ సమస్యగా నున్నది నా ఎలక్ట్రానిక్స్ సంస్థకు డబ్బు ముడి సరుకు తో పాటు అన్నీ సమస్యలే, సాంకేతికజ్ఞానమున్న మనిషి తక్షణము కావలెను. చెన్న పట్టణమునకు పోయి అచ్చట నున్న ఒక ఎలక్ట్రానిక్స్ సంస్థను సందర్శించితిని వారి పద్దతి పరిజ్ఞానము నవలంభించి ఉత్పత్తి చేసినచో ఖర్చు సగము కలిసి వచ్చును. సందీపు ని వద్ద సృజనాత్మకత కలదు కానీ వాడు చిల్లరగాతిరుగుచూ ఇవేమియూ పట్టించుకొనకుండెను. సందీపుడున్న ఈ కష్టము గట్టెక్కును కానీ వాడు ఒక వారము రోజులుగా దూరవాణికి కూడా దొరకుండెను. సంస్థకు రోజులు దగ్గర పడినవి. ఇంటికి పోయి అమ్మను నాన్నను చూడవలెను, ఆపిమ్మట సందిగాడి విషయమేమో చూడవలెను అందుకే విశాఖ వచ్చితిని” 

“అయ్యో నేను సాఫ్ట్ వేర్ కాకున్నచో నీకు సాయము చేసెడివాడిని.” “బసవా నీ తెలివితేటలు నే తట్టుకొనేజాలను, అని రాఘవుడనగా ముగ్గురూ నవ్వుకొనిరి. “ఇదియునూ ఒక కష్టమేనా!” అని బసవడనెను. అటుపిమ్మట   “నీ సమస్య ఏమి?” అని బసవని రాఘవుడుడిగెను. “పార్వతి నిచ్చుటకు ఆమె తల్లి చంద్రమతి అప్పుడు అంగీకరించెను కానీ నేడు పార్వతి నాతొ మాటలాడుటకు కూడా అనుమతించకుండెను.” అగస్త్య, రాఘవ పడీపడీ నవ్విరి.